niedo-

niedo- {{/stl_13}}{{stl_7}}'pierwszy człon wyrazów złożonych, który wprowadza znaczenie niewystarczającego stanu, niedostatecznego zaawansowania, nasilenia tego, co wyraża człon drugi:a) tworząc złożone rzeczowniki nazywające stan, sytuację, znamionujące się takimi{{/stl_7}}{{stl_7}} cechami, np. {{/stl_7}}{{stl_8}}niedobór, niedorozwój, niedoczynność {{/stl_8}}{{stl_7}};b) tworząc rzeczowniki złożone oznaczające przedmioty będące obiektem takiego stanu lub sytuacji, np. {{/stl_7}}{{stl_8}}niedopałek, niedoróbka {{/stl_8}}{{stl_7}};c) tworząc złożone przymiotniki (imiesłowy) wyrażające taki stan lub sytuację, np. {{/stl_7}}{{stl_8}}niedomyty, niedobrany, niedorobiony {{/stl_8}}{{stl_7}}' {{/stl_7}}